မတရားမႈအတြက္ တရားမွ်တမႈ (အပိုင္း - ၁)

ေနျပည္ေတာ္ဘခက္

သူအိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေမွာင္ေနၿပီ။ မီးပ်က္ေနလို့ ေလွခါးေပၚကို မနည္းသတိထားၿပီးတက္ခဲ့တယ္။ ခါတိုင္း ေခြးေတြက အခန္း၀မွာ ပစ္ထားတဲ့ စားၾကြင္းစား က်န္ေတြစားၿပီး အိပ္ေနက်ေလ။ အခုလိုလူတက္လာၿပီဆိုရင္ အလန့္တၾကားနဲ့ ေျပးဆင္း တတ္ေတာ့ ကိုယ့္ကို မတိုက္မိ မကိုက္မိေအာင္လည္း သတိထားေရွာင္ေနရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန့ ေခြးတေကာင္မွ မရွိလို့ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္မျဖစ္မိဘူး။

ရန္ကုန္တိုက္ခန္းေတြရဲ႔ သဘာ၀က ကန္ထ႐ိုက္ရဲ႔ အလိုေတာ္က်အတိုင္း ေလွကား ခန္းေတြက က်ဥ္းလြန္းလွတယ္။ ဒီၾကားထဲမွာမွ ကြမ္းေသြးေတြ၊ အနံ႔အသက္ဆိုးေတြနဲ႔ ညစ္ပတ္ေပေရေနတတ္တာကိုက ရန္ကုန္တိုက္ခန္းေတြရဲ႔ အမွတ္အသားတခုပါပဲ။ ဒါေပ မယ့္ သူေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ပတ္၀န္းက်င္က ကိုယ့္အလုပ္နဲ့ကိုယ္ ႐ႈပ္႐ႈပ္ရွက္ရွက္သိပ္မရွိလွ တာေၾကာင့္ ဒီအခန္းကိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္သေဘာက်မိတယ္။ ေဘးခ်င္းကပ္ရက္အခန္းက ရပ္ကြက္႐ုံးက အတြင္းေရးမွဴးအခန္းဆိုေတာ့ သူ႔ကို ခဏေလးနဲ့ တည့္ေအာင္ေပါင္းလိုက္ ၿပီး ဧည့္စာရင္းေတြ ဘာေတြကိုလည္း သူ႔ကိုပဲ လုပ္ခိုင္းလိုက္တယ္။ ဧည့္စာရင္းလည္း တခါမွ အစစ္မခံရေတာ့သလို အိမ္ထဲကိုလည္း ဘာ့အတြက္နဲ့မွ စပ္စပ္စုစုလုပ္တာလည္း မခံရေတာ့ဘူး။

အဲဒါကိုက သူ႔အတြက္ အကြက္ေကာင္းတခုပါပဲ။ အျပင္ပန္းမွာေတာ့ သူဟာ ကၽြန္ ပ်ဴတာျပင္တဲသူ၊ freelance ကၽြန္ပ်ဴတာသမားတေယာက္ေပါ့။ အလုပ္အပ္တဲ့သူရွိရင္ လိုက္ျပင္ေပးတယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ အခ်ိန္ယူၿပီးျပင္ရမွာမ်ိဳးေတြက်ရင္ အိမ္ကို စက္သယ္လာ ၿပီး ျပင္ေပးတယ္။ ၿပီးတာနဲ့ သူ႔ေဖာက္သည္ေတြဆီ အိမ္တိုင္ရာေရာက္ ပို့ေပးလိုက္တာမ်ိဳး ပါ။ တကယ္ေတာ့ သူတို႔ရဲ႔အလုပ္က နယ္စပ္တေနရာမွာ ေျခကုပ္ယူထားၿပီး ဘယ္အဖြဲ႔ အစည္း၊ ဘယ္ႏိုင္ငံနဲ႔မွ မပတ္သက္ဘဲ သီးသန့္တည္ေထာင္ထားတဲ့ နအဖ စစ္အာဏာရွင္ အုပ္စုကို ဆန္႔က်င္တိုက္ခိုက္တဲ့ အဖြဲ႔ငယ္ေလးတခု။ အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ ၀န္းက်င္အတြက္ သူက အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္တာ၀န္ယူထားရတယ္။

ပထမေတာ့ သူတို႔အဖြဲ႔က အာဏာရွင္ကိုဆန္႔က်င္ဖို႔အတြက္ စာေစာင္ေတြ စာရြက္စာတမ္းေတြ ထုတ္ေ၀တာမ်ိဳးေလာက္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ အာဏာရွင္ဆိုတဲ့အတိုင္း အၾကမ္းဖက္မႈေတြလုပ္လာခဲ့တဲ့အခါမွာေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့နည္းနဲ့ ဆန့္က်င္ဖို့ ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္ေတာ့တာနဲ့ သူတို့ ဒီလမ္းကိုပဲ ေရြးလိုက္ၾကေတာ့တယ္။ အားလုံးေပါင္းမွ လူဦးေရ (၂၀) ပဲရွိတဲ့ သူတို့အဖြဲ႔ဟာ အင္အားအမ်ားႀကီးသာလြန္လွတဲ့ အာဏာရွင္စစ္အုပ္စုနဲ႔ ဘယ္လိုမွ ထိပ္တိုက္တိုက္ခိုက္ဖို့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူတို့မွ သစၥာတရားရွိတယ္။ ယုံၾကည္ခ်က္ေတြရွိတယ္။ သတၱိေတြရွိတယ္။ ခြန္အားေတြရွိတယ္။ ျပည္သူအတြက္ ထားရွိတဲ့ ေကာင္းမြန္မွန္ကန္တဲ့ စိတ္ထားေတြရွိတယ္။ တခုေတာ့ရွိတယ္ သူတို့အလုပ္က ျပည္သူကို စည္း႐ုံးေရးဆင္းလို႔မရဘူး။ လွ်ိဳ႔၀ွက္ၿပီး လုပ္ရတဲ့အလုပ္ေလ။

“တတီတီ . . .” နဲ႔ သူ႔ရဲ႔ လက္ကိုင္ဖုန္းကျမည္လာတာေၾကာင့္ သူေကာက္ကိုင္ လိုက္တဲ့အခါ သူနဲ႔ အတူ ရန္ကုန္မွာရွိေနတဲ့ သူနဲ႔ သူရဲေဘာ္ (၄) ဦး အတြက္ေပးလိုက္တဲ့ ေငြေတြေရာက္တဲ့အေၾကာင္းျဖစ္ေနတယ္။ မနက္ျဖန္ ေန႔လည္ပိုင္း မွာ ယုဇနပလာဇာကို လာထုတ္ဖို႔ ေျပာတာေၾကာင့္ လြယ္လြယ္ကူကူပဲ “ဟုတ္ကဲ့” လုပ္လိုက္တယ္။ သူတို႔ အလုပ္က ႏႈတ္နည္းေလ ေကာင္းေလမဟုတ္လား။ ဆိပ္ကမ္းသာ လမ္းထိပ္က၀ယ္လာတဲ့ ကုလားပဲသုတ္အထုပ္ကိုေျဖလိုက္ၿပီး မီးမလာေပမယ့္ တံခါးပိတ္ ထားလို႔ ေအးေနဆဲ ေရခဲေသတၱာထဲမွာ မနက္က ခ်န္ထားတဲ့ ၾကက္သားေၾကာ္ကို ထုတ္လိုက္တယ္။ သူ႔ အတြက္ ညေနစာက ဖြယ္ဖြယ္ရာရာမဟုတ္ဘူး။ အာဟာရျပည့္ရင္ၿပီး ေရာမဟုတ္လား။

မနက္ျဖန္အပ္ရမယ့္ ကၽြန္ပ်ဴတာကို ျပင္ဖို႔က ည (၁၁) နာရီေလာက္မွ မီးက လာမွာမို႔ အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းအီးေမးကတဆင့္ကူးလာတဲ့ လုပ္ေဆာင္ရ မယ့္အခ်က္ေတြကို pen drive ထဲကေန သူ႔လက္ဆြဲကြန္ပ်ဴတာထဲထည့္ၿပီး ဖတ္ဖို႔ အရင္ လုပ္ဦးမယ္လို႔ ေတြးမိတယ္။ မနက္ျဖန္မွာ လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြအတြက္ ေခါင္းထဲမွာ အစီအစဥ္ခ်ထားဖို႔၊ အစီအစဥ္ေတြကို အလြတ္က်က္မွတ္ဖို႔က အထူးလိုအပ္တယ္ေလ။ မနက္ျဖန္မွာ အဖြဲ႔၀င္အမွတ္ (၅) နဲ႔ေတြ႔ရမယ္၊ ၿပီးရင္ သူတို႔ ပစ္မွတ္ထားေခ်မႈန္းရမယ့္ သု၀ဏၰက ဗိုလ္ခ်ဳပ္တေယာက္ရဲ႔ အိမ္အခင္းအက်င္းကို သြားေလ့လာရမယ္။ သူ႔ရဲ႔ အဖြဲ႔ ၀င္အမွတ္က (၇) ေလ။ ဂ်ိန္းစ္ဘြန္းလို ၀၀၇ မဟုတ္ေပမယ့္ သူတို႔အားလုံးထဲမွာ လက္ နက္နဲ့ေရာ လက္နက္မဲ့ေရာ တိုက္ခိုက္သတ္ပုတ္တတ္ၿပီး ပညာအရည္အခ်င္းကလည္း သမိုင္းအဓိကနဲ့ မဟာဘြဲ႔ရထားသူဆိုေတာ့ သူ႔ကို နံပါတ္ (၇) တပ္ေပးလိုက္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႐ုပ္ရွင္ထဲကမင္းသားလိုေတာ့ ေက်ာ့ေက်ာေမာ့ေမာ့လွလွပမျဖစ္ခဲ့ဘူး။ အထူး သျဖင့္ေတာ့ သူ႔ႏွလုံးသားေရးမွာ ဂ်ိန္းစ္ဘြန္းလို မိန္းမေခ်ာေလးေတြနဲ႔ တေယာက္ၿပီး တေယာက္တြဲဖို႔ထက္ ဒီအလုပ္ကို လုပ္မယ္ဆိုကတည္းက သူအခ်စ္ရဆုံးခ်စ္သူကို မဆိုင္ တဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္တခုနဲ့ စြန့္ခဲ့ရတာပါပဲ။ သိပ္၀မ္းနည္းေၾကကြဲဖို႔ေကာင္းေပမယ့္ သူတို႔ (၂) ဦးထက္ သိပ္ၿပီး၀မ္းနည္းဖို႔ေကာင္းတဲ့ ျမန္မာျပည္တြင္းက ျပည္သူလူထု အတြက္က အေရးပိုႀကီးတယ္မဟုတ္လား။

မိဘမဲ့ေနတဲ့ သူ႔ဘ၀အတြက္ ျမန္မာတျပည္လုံးက သူ႔မိဘလို႔ခံယူလိုက္တယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တေယာက္ျဖစ္လို႔ သူတပါးအသက္သတ္တာ ငါးပါးသီလအရ မသင့္ေတာ္ ေပမယ့္ သံဃာေတာ္ေတြကိုေတာင္ ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္ၿပီး ဘုရားေပၚေတာင္ စစ္ဖိနပ္ေတြနဲ႔ တက္တဲ့ ယုတ္မာ႐ိုင္းစိုင္းလွတဲ့အာဏာ႐ူးေတြကို သုတ္သင္ဖို႔ ဒီတလမ္းပဲ ရွိေတာ့တာမို႔ သူ႔စိတ္က သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေနတယ္။ တကယ္ေတာ့ အၾကမ္းဖက္မႈဆိုတာ ကို သူအစဥ္တစိုက္ ဆန္႔က်င္လာခဲ့တာပါ။ သမိုင္းဆရာႀကီး ေဒါက္တာသန္းထြန္းရဲ႔ တပည့္မို႔ သမိုင္းဘာသာရပ္ကိုပဲ ေလ့လာလိုက္စားၿပီး ပညာရွင္သီးသန့္ပဲျဖစ္ခ်င္ခဲ့သူပါ။ “ေက်ာကၠာနယ္က ဘုရားပုထိုးေတြရဲ႔သမိုင္း” ဆိုတဲ့က်မ္းနဲ႔ မဟာဘြဲ႔ရခဲ့ၿပီး အဲဒီ ဘုရားေတြ ထဲက ပုဂံေခတ္နဲ႔ ေခတ္ၿပိဳင္ နံရံေဆးေရးပန္းခ်ီေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေမရိကန္က တကၠ သိုလ္တခုမွာ ပါရဂူဘြဲ႔အတြက္ သုေတသနစာတမ္းတင္ဖို႔ ျပဳစုေနတာေတာင္ အေတာ္ၿပီး ေနပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အာဏာ႐ူးေတြလက္ေအာက္မွာေတာ့ သူဟာ သမိုင္းပညာရွင္ ျဖစ္ခြင့္ မရခဲ့ေတာ့ဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ခြင့္ေတြလည္း မရွိမွေတာ့ အာဏာရွင္ကို လက္ တုန့္ျပန္ တိုက္ခိုက္တဲ့နည္းက အေကာင္းဆုံးပဲလို႔ သူေရြးခ်ယ္လိုက္တယ္။ အဲဒါကေတာ့ အာဏာရွင္အုပ္စုေတြကိုေရြးၿပီး လက္စားေခ် သတ္ျဖတ္ပစ္ျခင္း ဆိုတာပါပဲ။ အသားလတ္ လတ္ အရပ္ျမင့္ျမင့္နဲ့သူ႔ပုံစံက ရန္ကုန္သူျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာေလးေတြအတြက္ ရင္ခုန္ခ်င္ စရာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ႏွလုံးသားကို သံမဏိတံတိုင္း ခတ္ထားတာေၾကာင့္ သူ႔ႏွလုံးသား ထဲမွာ ဆင္းရဲႏုံခ်ာလွတဲ့ ျမန္မာျပည္သူေတြ၊ ေထာင္ေတြထဲမွာ အႏွိပ္စက္မ်ိဳးစုံခံေနရဆဲ ညီ အကိုေမာင္ႏွမေတြ၊ က်ဆုံးသြားတဲ့ ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲရဲ႔ အာဇာနည္သူရဲေကာင္းေတြ အတြက္ပဲ ေနရာေပးထားလိုတယ္။ သူ႔မွာ ခ်စ္သူကို ေပြ႔ ပိုက္မယ့္ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔တဲ့ လက္ ေခ်ာင္းေတြမရွိေတာ့ဘူး၊ အၾကမ္းဖက္တဲ့ အာဏာ႐ူးေတြကို ရက္ရက္စက္စက္ ညႇစ္သတ္ မယ့္ လက္ေခ်ာင္းေတြပဲရွိေတာ့တယ္။

သူဖတ္ေနေလ့လာေနက် သမိုင္းစာအုပ္စာတမ္းေတြအစား သူ႔လုပ္ငန္းေတြ အတြက္ သင့္ေတာ္မယ္ထင္တဲ့ ကၽြန္ပ်ဴတာျပင္တဲ့အတတ္ကို သူတတ္ေအာင္လုပ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီထက္အထူးျပဳၿပီးေျပာရရင္ေတာ့ ေဖာက္ခြဲေရးပညာကို အထူးကၽြမ္းက်င္ေနေအာင္ လုပ္လိုက္တယ္။ ကၽြန္ပ်ဴတာျပင္တဲ့ေနရာမွာသုံးတဲ့ ပစၥည္းေတြက ေဖာက္ခြဲေရးပစၥည္းေတြ ျပဳလုပ္ဖို႔အတြက္ အထူးသင့္ေတာ္တယ္ေလ။ သူ႔ရဲ႔ ေနထိုင္ပုံ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံပုံ ကလည္း ပိရိေသသပ္ေနေတာ့အားလုံး အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔ေနတာ သိပ္ေတာ့လည္း မဆန္းက်ယ္လွဘူးလို႔ ထင္စရာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ရဲ႔ေၾကာက္စရာ အေကာင္းဆုံး လက္နက္က ပါးစပ္ေပါက္ေတြပါပဲ။ ၾကမ္းပိုးကို လိပ္ျဖစ္ေအာင္ေျပာတတ္ၿပီး ပတ္၀န္းက်င္ ကို အားအားယားယား ေလွ်ာက္စပ္စုေနတတ္တဲ့ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႔ ပင္ကိုဗီဇကို ေတာ္ ေတာ္သတိထားႏိုင္မွ သင့္ေတာ္မယ္လို႔ သူယူဆမိတယ္ေလ။ အရင့္အရင္က မေအာင္ျမင္ ခဲ့တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးသမိုင္းေတြကို နမူနာယူၿပီး တတ္ႏိုင္သမွ် ပိယိေအာင္၊ လုံျခံဳေအာင္ ေန ခဲ့တယ္။

သူ႔နာမည္အရင္းက “ေအာင္ရဲေဇာ္”

ခင္မင္တဲ့သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြေတြကေတာ့ “ကိုရဲ” လို႔ေခၚၾကတယ္။

မိခင္နဲ႔ ဖခင္ကေတာ့ သာမာန္႐ုံး၀န္ထမ္းေတြပါပဲ။ သားကိုပညာေတြ တတ္ေအာင္ သင္ေပးၿပီး ျမန္မာျပည္ရဲ႔ ဆိုးရြားလွတဲ့ အေျခအေနေတြကို မ်က္ျမင္ခံစားရင္း ေကာင္း က်ိဳးဆိုတာ ဘာမွမခံစားရဘဲ ေရွ႔ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ဆုံးပါးသြားခဲ့ရတယ္။ အဲဒီတုန္းက ၈၈၈၈ လူထုအေရးေတာ္ပုံႀကီး ၿပီးလို႔ (၄) ႏွစ္အၾကာမွာ။ ၈၈၈၈ လူထုအေရးေတာ္ပုံႀကီး တုန္းက ရန္ကုန္ကေန သူ႔ဘြဲ႔ယူစာတမ္းျပဳစုဖို႔အတြက္ မုံရြာဖက္က ေရွးေဟာင္းဘုရားေတြ ဆီ သူေရာက္ေနခဲ့တယ္။ အာဏာသိမ္းၿပီး ၂ လေလာက္ ၾကာတဲ့အထိ သူမျပန္ႏိုင္ေသး ဘူး။ မုံရြာက သူ႔မိတ္ေဆြတေယာက္အိမ္မွာ ေသာင္တင္ေနခဲ့တယ္။ သူျပန္ေရာက္ေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ႀကီးက ျပည္သူလူထုရဲ႔ ေသြးနံ႔ေတြ ရေနတုန္းပဲ၊ အသုဘအိမ္ႀကီးတခုလို ၀မ္း နည္းဖြယ္ တိတ္ဆိတ္ေျခာက္ျခားလို႔။ ညေန (၆) နာရီထိုးရင္ လမ္းေပၚမွာ လူသူေတြ တင္မကဘူး ေခြးတေကာင္ေၾကာင္တၿမီးမွေတာင္ မေတြ႔ရေတာ့ဘူး။ သူ႔ သူငယ္ ခ်င္းေတြ လည္း ေသသူေသ၊ ေထာင္က်သူက်၊ ေတာထဲေရာက္သူေရာက္နဲ႔ အားလုံး ကြဲျပားကုန္ၿပီ။ ျပန္ေတြ႔တဲ့ သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႔ကလည္း သူ႔ကို တကိုယ္ေကာင္းဆန္တယ္၊ ျပည္သူတရပ္လုံး ပါ၀င္တဲ့ ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပုံႀကီးမွာေတာင္ ကိုယ့္ပညာေရးကို အပ်က္မခံသူအျဖစ္ အထင္ေတြလြဲလို႔ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ သူ႔အတြက္ ကံေကာင္းတာတခုက အေရးေတာ္ပုံကာလ ႀကီးမွာ လက္ေတြ႔ပါ၀င္ခြင့္ဆုံး႐ႈံးလိုက္ရလို႔ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးရဲ႔ ငရဲခန္းပို႔မယ့္ စာရင္း ထဲမွာ လြတ္ကင္းခြင့္ရလိုက္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း အခုလို မၿပီးဆုံးေသးတဲ့ ေတာ္လွန္ေရး အတြက္ တတပ္တအားနဲ႔ ျပန္လည္ပါ၀င္ခြင့္ရခ်ိန္မွာ သူက လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လႈပ္ရွား လို႔ရေနတာကို သူ ေတာ္ေတာ္၀မ္းသာပီတိျဖစ္မိတယ္။ သူ႔ လက္ဆြဲကြန္ပ်ဴတာထဲမွာ ဘက္ထရီက်န္ေနေသးေတာ့ မီးမလာေသးလည္း ဘာမွမျဖစ္ဘူး၊ ၾကည့္လို႔ေတာ့ ၂၅ မိနစ္ ေလာက္ရႏိုင္ေသးတယ္လို႔ယူဆၿပီး အီးေမးလ္ကတဆင့္ သူ႔အဖြဲ႔ကေပးလိုက္တဲ့ သူတို႔ ပစ္မွတ္ထား တိုက္ခိုက္ရမယ့္ စစ္အာဏာရွင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္တေယာက္ရဲ႔ အခ်က္အလက္ကို pen drive ထဲကကူးၿပီး ဖြင့္ဖတ္လိုက္တယ္။

……………………………………………………………………………………………………………..

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ……………………..၊ မႏၱေလးဇာတိ၊ ငယ္စဥ္က အထက (၁၆) (ယခင္ ၀က္စလီ) ေက်ာင္းတြင္ပညာသင္ယူခဲ့၊ ဇနီး ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီး၊ မႏၱေလးတိုင္းမိခင္ႏွင့္ ကေလးေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္းဥကၠဌ၊ သားသုံးဦးႏွင့္ သမီးႏွစ္ဦးရွိ၊ DSA အပတ္စဥ္ (…..) ဆင္း၊ သားအႀကီး ဗိုလ္မွဴး ႏွင့္ သားအလတ္ ဗိုလ္ႀကီးရာထူးအဆင့္ရွိ၊ သားငယ္မွာ သူတည္ေထာင္ထားေသာ MICT ရွိ ကြန္ပ်ဴတာကုမၸဏီတြင္ မန္ေနးဂ်င္းဒါ႐ိုက္တာျဖစ္၊ သမီးမ်ားမွာလည္း သူ၏ ေနာက္ထပ္လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ မန္ေနးဂ်င္းဒါ႐ိုက္တာမ်ားျဖစ္ၿပီး အားလုံး အိမ္ေထာင္သည္မ်ားျဖစ္သည္။ သမီးအႀကီး၏ အိမ္ေထာင္ဖက္မွာ ေထာက္လွမ္း ေရးမွ အရာရွိတဦးျဖစ္သည္ ….

သူစာဖတ္လို႔မဆုံးခင္မွာပင္ သက္ျပင္းတခ်က္မႈတ္ထုတ္လိုက္မိတယ္။ အာဏာ႐ူး ေတြမ်ား အာဏာဆက္႐ူးလို႔ရေအာင္၊ အာဏာဆက္မျပတ္ေအာင္ အစီအစဥ္တက် လုပ္ ထားတာကို သူသေဘာက်လို႔ မဲ့ျပံဳးတခ်က္ျပဳံးရင္း စာကို ဆက္ၿပီးျပန္ဖတ္လိုက္တယ္။

…… သုတ္သင္ရမည့္အေၾကာင္းရင္း

အဲဒီအခ်က္ကိုေတာ့ သူေတာ္ေတာ္စိတ္၀င္စားသြားတယ္။

…… (၁) အာဏာရွင္ခ်ဳပ္ သန္းေရႊ၏သမက္ျဖစ္ေသာ ေတဇပိုင္ဆိုင္သည့္ ကုမၸဏီ ႏွင့္တြဲဖက္ၿပီး ျမန္မာ့ရတနာကၽြန္းသစ္မ်ားကို ကခ်င္ျပည္နယ္ရွိ ႀကိဳး၀ိုင္းတခုအတြင္း တေတာလုံးျပဳတ္ေအာင္ခုတ္ၿပီး တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသို႔ တင္ပို႔မႈ။

(၂) ၿငိမ္းခ်မ္းစြာဆႏၵထုတ္ေဖာ္မည့္ ျပည္သူမ်ားအား တန္ျပန္တိုက္ခိုက္ရန္အတြက္ ပုံမွား႐ိုက္တိုက္ခိုက္မႈပုံသ႑ာန္သစ္အား စတင္တည္ေထာင္ေပးမႈ။ စြမ္းအားရွင္ဟု အမည္ တြင္သည့္ အရပ္သားအၾကမ္းဖက္သမားမ်ားအား လက္နက္တပ္ဆင္တိုက္ခိုက္နည္း သင္ တန္းမ်ားေပးျခင္းမ်ား။

(၃) ဇနီးျဖစ္သူက မိခင္ႏွင့္ ကေလးေစာင့္ေရွာက္ေရးအမည္ခံၿပီး မႏၱေလးၿမိဳ႔ အထင္ကရေနရာႀကီးတခုတြင္ ႀကီးမားေသာဟိုတယ္ႀကီးတခုဖြင့္ၿပီး အရြယ္မေရာက္ေသး ေသာ ကေလးျပည့္တန္ဆာမ်ားထားရွိမႈ။ ဟိုတယ္တြင္ ဘိန္းျဖဴေရာင္းခ်မႈ။

နံပါတ္ (၃) အခ်က္ကိုဖတ္ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ သူေတာက္တခ်က္ကို ခပ္ျပင္းျပင္းေခါက္ မိတယ္။ ေဒါသကို ထိန္းခ်ဳပ္လိုက္ၿပီး စာကိုဆက္ဖတ္လိုက္တယ္။

(၄) တ႐ုတ္ျပည္ႏွင့္ အဓိကဆက္ဆံသူျဖစ္ၿပီး စစ္လက္နက္ပစၥည္းမ်ား ၀ယ္ယူျခင္း ႏွင့္ဆိုင္ေသာ အဓိကတာ၀န္ကို အထူးလွ်ိဳ႔၀ွက္ၿပီးယူထားသူျဖစ္ျခင္း။

………. ပစ္မွတ္အား အဓိက ေရြးခ်ယ္ရသည့္အေၾကာင္းရင္း

(၁) အာဏာရွင္၏ နံပါတ္ (၂) အဆင့္ရွိေဒါက္တိုင္ျဖစ္ျခင္း။

(၂) သား ၂ ဦး စစ္အရာရွိျဖစ္ေနသျဖင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္အထင္ႀကီးမႈမ်ားျခင္း။

(၃) အိမ္တြင္းလုံျခံဳမႈအားနည္းျခင္း။ အိမ္တြင္း လုံျခံဳေရးရဲေဘာ္မ်ား ျဖတ္လတ္ သြက္လက္မႈအားနည္းၿပီး အရက္ အလြန္ႀကိဳက္သူမ်ားျဖစ္ၿပီး ထိုလုံျခံဳေရးရဲေဘာ္မ်ားထဲ တြင္ မိမိတို႔ထံသို႔ လွ်ိဳ႔၀ွက္သတင္း ေပးပို႔မႈရွိျခင္း။

(၄) အရပ္သားအ၀င္အထြက္မ်ားျခင္း။

(၅) ညေနတိုင္းေဂါက္႐ိုက္ျပန္ခ်ိန္တြင္ အိမ္၀င္းအတြင္း ျမက္ခင္းျပင္တြင္ ေမွာင္ သည္အထိ အနားယူတတ္ျခင္း။

(၆) အိမ္၀င္းတြင္ သံဆူးႀကိဳးရွိသည္မွအပ မည္သည့္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ကိုမွ လႊတ္ ထားျခင္းမရွိျခင္း။

(၇) သူ႔ကို သတ္ျဖတ္ၿပီးပါက အာဏာရွင္ေလာကတြင္ တုန္လႈပ္သြားႏိုင္ၿပီး လက္ နက္၀ယ္ယူေရးတြင္ မ်ားစြာ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ႏိုင္ျခင္း။

…… သတ္ျဖတ္ရန္အတြက္ လက္နက္ညႊန္ၾကားခ်က္

(၁) မည္သည့္ လက္နက္ငယ္မွ်မသုံးရ။

(၂) လက္လုပ္ဗုံးကို သင္ၾကားထားသည့္အတိုင္း အေ၀းထိန္းစနစ္ျဖင့္ ေဖာက္ခြဲ သတ္ျဖတ္ရန္။

အာဏာရွင္ေတြက်ဆုံးၿပီး ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲေအာင္ျမင္ပါေစ…

သင့္ရဲ႔

ရဲေဘာ္ အမွတ္ (၁)

သူစာကိုဖတ္ၿပီး ဖ်က္ပစ္လိုက္တယ္။ မနက္ျဖန္ အဲဒီ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႔ အိမ္ကိုၾကည့္ၿပီးရင္ (၂) ရက္အတြင္းမွာ လုပ္ငန္းစရေတာ့မယ္။ အဲဒီအတြက္ အစီအစဥ္ေတြကို သူ႔စိတ္ထဲ ကေန ဆြဲၾကည့္ေနမိတယ္။ ေအာင္ျမင္သြားခဲ့ရင္ . . . သူ႔အတြက္ ေဒၚလာေတြရမွာ မဟုတ္ဘူး၊ ဆုတံဆိပ္ေတြရမွာလည္းမဟုတ္ဘူး။ သူရမယ့္ ဆုလာဘ္ေတြက ျပည္သူ ေတြရဲ႔ အျပံဳးေတြ၊ လြတ္လပ္သြားမယ့္ ျပည့္တန္ဆာခန္းထဲက ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလးေတြ ရဲ႔ ရယ္ေမာသံေလးေတြ၊ ကခ်င္ျပည္နယ္က ကၽြန္းပင္ အရိပ္ေပ်ာက္ခဲ့ရတဲ့ တိုင္းရင္းသား ကခ်င္ညီအကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႔ အျပံဳးေတြ၊ သတင္းစာထဲမွာ ပါလာမယ့္ နာေရးသတင္းက အာဏာရွင္အခ်င္းခ်င္းအတြက္ သူရဲေကာင္းဆန္ေအာင္ ေရးမယ္ဆိုတာ ႀကိဳသိရေပမယ့္ အဖိႏွိပ္ခံျပည္သူနဲ႔ အာဏာရွင္အၾကမ္းဖက္သမားေတြကို ဆန္႔က်င္ေနတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ အမိကမၻာေျမႀကီးအတြက္ေတာ့ ေကာင္းခ်ီးၾသဘာသံေတြ ဘ၀ဂ္ညံသြားေစလိမ့္မယ္ေလ။ အဲဒါဟာ သူအမွန္တကယ္ ရရွိရမယ့္ သူ႔အတြက္ ဆုလာဘ္တခုပါပဲ။

မီးလာတာနဲ႔ သူျပင္ရမယ့္စက္ကို ျပင္လိုက္ၿပီး အိပ္ရာ၀င္လိုက္တယ္။ အိပ္မက္ ထဲမွာေတာ့ သူ႔စြန္႔စားခန္းကို သူကိုယ္တိုင္ပဲ ႐ုပ္ရွင္တခုလိုၾကည့္ရင္းနဲ့ သူ႔ရဲ႔ညကို ကုန္ဆုံး ပစ္လိုက္တယ္။

………………………………………………………………

အပိုင္း (၂) ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ဖတ္႐ႈေပးပါရန္